Moto brandstofpomp werking

Om een ​​interne verbrandingsmotor te laten werken, hebben we 3 elementen nodig: lucht, brandstof en vonk. In een carburatiemotor wordt de brandstof opgezogen door de depressie die in de motor wordt gegenereerd. In moderne EFI -elektronische injectiemotoren wordt de brandstof onder druk in de juiste hoeveelheid en op het precieze moment in de verbrandingskamer geïnjecteerd.

Onder druk

De benzinepomp wordt gebruikt op motorfietsen met elektronische injectie (ook in een carburateur met externe gastank) om de injectoren te voeden met een constante toevoer en juiste druk.

De componenten van de pomp zijn meestal ondergedompeld in de gastank (op deze manier worden ze gekoeld en is het geluid van de werking ervan gedut). Benzine gaat door de pre-filtro en vervolgens, al onder druk, naar het filter.

Deze filterfase is essentieel om vast afval te elimineren dat de injectoren zou kunnen beschadigen.

Eenmaal gefilterd, gaat de brandstof door naar de pomp, waar deze onder druk staat. Normaal gesproken werkt deze component elektrisch, met 12 volt die afkomstig zijn van het injectiesysteemregelrelais. Er zijn pompen van verschillende typen (rotor, turbine, lobben, rollers ...) Maar de functie van allemaal is om benzine van de afzetting over te dragen naar de injectoren.

Ze werken meestal continu en bieden een constante stroom die brandstofdruk verhoogt.

De regulator

De drukregelaar is een mechanisch systeem, samengesteld uit een veer en een klep, die de overtollige druk elimineert die door de pomp wordt gegenereerd en een deel van de benzine terug naar de brandstoftank terugkeert.

Op deze manier wordt een constante brandstoftoevoer bereikt, zowel in stroom als in druk. Dit is erg belangrijk, omdat we op deze manier altijd dezelfde hoeveelheid benzine zullen verkrijgen telkens wanneer de injectoren worden geopend, ongeacht de motor RPM (het zal dan de injector zijn die een grotere of mindere hoeveelheid brandstof levert, afhankelijk tijd dan blijft open).

Geïntegreerd in het pompsysteem, wordt meestal een brandstofniveau -meter geïnstalleerd, die meestal werkt door een vlotter met variabele weerstand of echografie.

De hogedrukconnector

Normaal gesproken wordt onder druk gezegde benzine naar injectoren aangedreven door een versterkte slang,

aan één uiteinde rechtstreeks aangesloten op de injectoren en bij de uitgang van de regelaar door een snel schot buiten de brandstoftank.

Storingen en diagnose

Er zijn twee hoofdtypen storingen in het brandstofsysteem: elektrisch en mechanica.

De meest voorkomende elektrische uitsplitsingen zijn het ontbreken van spanning in het pompcircuit of de oververhitting van de interne componenten, die de pomp kunnen smelten. Om oververhitting te voorkomen, is het belangrijk om te voorkomen dat ze vaak met het zeer lage brandstofniveau rollen (onthoud dat het koelen van benzine en de componenten van de pomp smeert).

Op mechanisch niveau falen de interne componenten van de pomp meestal. Een breuk van de regulator die een drukverlies in het systeem genereert, is ook zeer frequent. Evenzo kunnen interne mouwen worden geboord door wrijving met de wanden van de tank, waardoor poriën en drukverlies ontstaan.

Het meest gebruikte instrument om de werking van het brandstofsysteem te controleren is de drukmeter, die afgewisseld wordt bij de pompuitgang, vóór de injectoren.

De druk moet constant zijn voor elk bereik van revoluties en moet worden gevonden tussen de drukspecificaties die de fabrikant markeert in het specifieke workshopboek en model.

 

Frank Burguera

#mecanicaharley