Opmerkingen meer dan een maand geleden

Wat heeft het voor zin om van versnelling te veranderen?

Met de transmissie of versnellingsbak van een voertuig kunnen we de bochtverhouding tussen de motorkrukas en het achterwiel wijzigen. Deze relatie heeft de naam “ratio” en, om het op een eenvoudige manier te begrijpen, werkt het op dezelfde manier als de verandering van een fiets met marsen: met de kleine plaat en het grote speldje krijgen we veel kracht (par) maar weinig snelheid, waardoor we de kosten met weinig moeite kunnen beklimmen en, eveneens, met een grote plaat en een klein speldje krijgen we meer snelheid voor elke draai van de pedalen, maar we moeten meer oefenen inspanning om te versnellen.

Pandora's doos

De versnellingsbak stelt ons dus in staat om de motorkracht (par) en de snelheid (RPM) aan te passen aan de verschillende rijomstandigheden, waardoor de veranderingsverhouding wordt gewijzigd, waardoor het vermogen wordt behouden.

Bij grote cilindermotorfietsen is de meest gebruikte verandering de mechanische verandering in constante aanname (sequentiële constante mesh versnellingsbak). Hun activering is handmatig, meestal met de voet en is sequentieel omdat je de versnelling moet beklimmen of naar beneden moet gaan die je altijd door de tussenproducten moet gaan (1-N-2-3-4-5-6).

Hoewel het een van de meest mechanische complexiteitsapparaten op de motorfiets is, zullen we proberen de werking ervan op een zeer eenvoudige en vereenvoudigde manier uit te leggen.

Het komt allemaal neer op twee assen

De versnellingsbak bestaat uit 2 assen: de primaire as, die de beweging van de motorkrukas door de koppeling ontvangt, en de secundaire, die de beweging van de primaire as ontvangt en deze doorgeeft aan het achterwiel, door de riem of secundaire ketting.

Beide assen hebben tandwielen (marches) die van grotere naar kleinere grootte gaan (zoals fietsdenbomen) en zijn constant tegenover elkaar geplaatst en tussen hen geplaatst (vandaar hun constante naam of constante gaas.

De truc ligt in dat alleen sommige van deze tandwielen solidariteit met elke as draaien, de anderen gaan "onopgelost" dat wil zeggen, ze draaien niet, zelfs als de as dat doet. Deze tandwielen hebben de bijzonderheid dat ze lateraal op de as kunnen worden geschoven en passen daarmee een paar uitgaande dingen met vrije tandwielen, waardoor ze gedwongen worden om met hen te roteren (en met de as).

Veranderende uitrusting

Wanneer de verandering neutraal is, roteert de primaire as, maar omdat er geen tandwielen zijn verbonden op de secundaire as, draait dit niet. Bij de introductie van de eerste snelheid, wat er gebeurt, is dat het tandwiel "C" verschuift naar het tandwiel "B", dat erin steekt. Omdat het "B" -gestel constant wordt verplaatst door het "A" -gestel, wordt deze beweging naar de secundaire as overgedragen, waarbij de ketting en het wiel worden verplaatst.

In een ander vergelijkbaar voorbeeld, als we de tweede snelheid introduceren, keert de versnelling "C" terug naar zijn oorspronkelijke positie en tegelijkertijd verschuift de versnelling "Z" en past deze bij de versnelling "Y". Aangezien dit vistuig constant wordt verplaatst door het "X" -gestel, beweegt de motorbeweging van de primaire as naar het "X" -gestel en vervolgens naar de "Y" die is aangesloten op de "Z", die het naar de secundaire as en naar het wiel verzendt.

Het is belangrijk dat je je herinnert dat alle blauwe tandwielen vrij draaien, zonder ascontact, en rode tandwielen zijdelings bewegen, maar constant aan de as zijn bevestigd.

De drum markeert het ritme

De beweging van tandwielen wordt gemaakt door de veranderingstrommel, die kanalen heeft waarmee de omzetwerpers worden verplaatst, die op hun beurt de rode tandwielen verplaatsen.

De veranderingstrommel draait door een "carraca" -mechanisme aangedreven door de wisselhendel, bewogen door onze voet. De trommel heeft een stervormige bewerking zodat de marsen op hun plaats blijven, geholpen door een pier. In deze ster is er een specifieke kloof voor de impasse.

frank burguera

#mecanicaharley